M. Montessori żyła w latach 1870 – 1952.  Kończąc studia medyczne była jedną z pierwsztch kobiet lekarzy we Włoszech. Z zamiłowania została pedagogiem i twórca metody wychowania dzieci kładącej nacisk na samodzielność, dziś nazywanej od jej nazwiska „metody montessori”. 

Podstawową zasadą metody jest wolność ucznia, której zawdzięczamy jego kreatywność. Z wolności powinna narodzić się dyscyplina, a ta doprowadza do samokontroli. 

Celem metody jest:

  • nauka samodzielności,
  • rozwinięcie umiejętności i talentów dziecka,
  • wychowanie w szacunku do innych ludzi i otaczającego nas świata
  • trening zmysłów,

Dzieci wychowywane metodą M. Montessori są:

  • ciekawe świata, dopytują, szukają odpowiedzi na pytania,  
  • elokwentne, 
  • kreatywne, 
  • szczęśliwe, 
  • mają duże poczucie własnej wartości,
  • pewne siebie.

18 przykazań Mari Montessori 

  1. Dzieci uczą się wszystkiego, co dzieje się w ich otoczeniu.
  2. Jeśli często krytykujesz dziecko, ono nauczy się oceniania innych.
  3. Jeśli regularnie chwalisz dziecko, ono nauczy się doceniania.
  4. Jeśli dziecku okazuje się wrogość, ono nauczy się walczyć.
  5. Jeśli jest się uczciwym wobec dziecka, ono też będzie uczciwe.
  6. Jeśli dziecko jest często wyśmiewane, stanie się osobą nieśmiałą.
  7. Jeśli dziecko rozwija się w poczuciu bezpieczeństwa, nauczy się ufać innym.
  8. Jeśli dziecko jest często oczerniane, rozwinie się w nim niezdrowe poczucie winy.
  9. Jeśli pomysły dziecka są regularnie akceptowane, ono nauczy się czuć dobrze samo ze sobą.
  10. Jeśli jest się przychylnym dziecku, ono nauczy się cierpliwości.
  11. Jeśli dziecko jest wspierane w tym co robi, nabierze pewności siebie.
  12. Jeśli dziecko żyje w przyjaznym środowisku i czuje się potrzebne, nauczy się znajdować miłość.
  13. Nie mów źle o swoim dziecku, ani wtedy, gdy jest blisko, ani wtedy gdy nie ma go w pobliżu.
  14. Koncentruj się na rozwoju tego, co dobre w twoim dziecku, tak, aby na to co gorsze nie starczyło już miejsca.
  15. Słuchaj zawsze tego co ma do powiedzenia twoje dziecko, a gdy zbliży się do ciebie, by o coś zapytać lub coś skomentować, zawsze odpowiadaj.
  16. Szanuj swoje dziecko nawet wtedy, gdy popełnia błędy. Naprawi je zaraz albo nieco później.
  17. Bądź gotów pomóc dziecku, gdy czegoś poszukuje. Ale bądź również skłonny usunąć się w cień, gdy samo znalazło to czego szukało.
  18. Gdy zwracasz się do swojego dziecka, rób to zawsze w najlepszy z możliwych sposobów. Daj jemu to co w tobie najlepsze.