M. Montessori żyła w latach 1870 – 1952. Kończąc studia medyczne była jedną z pierwsztch kobiet lekarzy we Włoszech. Z zamiłowania została pedagogiem i twórca metody wychowania dzieci kładącej nacisk na samodzielność, dziś nazywanej od jej nazwiska „metody montessori”.
Podstawową zasadą metody jest wolność ucznia, której zawdzięczamy jego kreatywność. Z wolności powinna narodzić się dyscyplina, a ta doprowadza do samokontroli.
Celem metody jest:
- nauka samodzielności,
- rozwinięcie umiejętności i talentów dziecka,
- wychowanie w szacunku do innych ludzi i otaczającego nas świata
- trening zmysłów,
Dzieci wychowywane metodą M. Montessori są:
- ciekawe świata, dopytują, szukają odpowiedzi na pytania,
- elokwentne,
- kreatywne,
- szczęśliwe,
- mają duże poczucie własnej wartości,
- pewne siebie.
18 przykazań Mari Montessori
- Dzieci uczą się wszystkiego, co dzieje się w ich otoczeniu.
- Jeśli często krytykujesz dziecko, ono nauczy się oceniania innych.
- Jeśli regularnie chwalisz dziecko, ono nauczy się doceniania.
- Jeśli dziecku okazuje się wrogość, ono nauczy się walczyć.
- Jeśli jest się uczciwym wobec dziecka, ono też będzie uczciwe.
- Jeśli dziecko jest często wyśmiewane, stanie się osobą nieśmiałą.
- Jeśli dziecko rozwija się w poczuciu bezpieczeństwa, nauczy się ufać innym.
- Jeśli dziecko jest często oczerniane, rozwinie się w nim niezdrowe poczucie winy.
- Jeśli pomysły dziecka są regularnie akceptowane, ono nauczy się czuć dobrze samo ze sobą.
- Jeśli jest się przychylnym dziecku, ono nauczy się cierpliwości.
- Jeśli dziecko jest wspierane w tym co robi, nabierze pewności siebie.
- Jeśli dziecko żyje w przyjaznym środowisku i czuje się potrzebne, nauczy się znajdować miłość.
- Nie mów źle o swoim dziecku, ani wtedy, gdy jest blisko, ani wtedy gdy nie ma go w pobliżu.
- Koncentruj się na rozwoju tego, co dobre w twoim dziecku, tak, aby na to co gorsze nie starczyło już miejsca.
- Słuchaj zawsze tego co ma do powiedzenia twoje dziecko, a gdy zbliży się do ciebie, by o coś zapytać lub coś skomentować, zawsze odpowiadaj.
- Szanuj swoje dziecko nawet wtedy, gdy popełnia błędy. Naprawi je zaraz albo nieco później.
- Bądź gotów pomóc dziecku, gdy czegoś poszukuje. Ale bądź również skłonny usunąć się w cień, gdy samo znalazło to czego szukało.
- Gdy zwracasz się do swojego dziecka, rób to zawsze w najlepszy z możliwych sposobów. Daj jemu to co w tobie najlepsze.